Aiet(-de-Cyrillo)
Allium cyrilli
Amaryllidaceae Alliaceae
Nom en français : Ail de Cyrillo.
Descripcioun :L'aiet-de-Cyrillo se pòu vèire dins d'ùni champ, meissoun e ermas de nòsti relarg de basso e auto Prouvènço. Fai uno grosso enflourejado emé de flour blanco (raramen roujo) qu'an de tepalo en pouncho ; l'óuviero èi pulèu grosso. Nous vèn dóu levant de la Mieterrano (Grèço, Turquìo, Apulìo...).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquest aiet. Sèmblo pas manja dins si païs d'óurigino. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Allium
Famiho : Amaryllidaceae
Famiho classico : Alliaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 6
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 9 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Mai
Liò : Champ
- Ermas
- Meissoun
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino estnoumediterano-Est
Ref. sc. : Allium cyrilli Ten., 1829
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788